-
.
INICIO     BIOGRAFÍA     PALMARÉS     FUNDACIÓN CICLISMO GALEGO     ENTREVISTAS     FACEBOOK     WEBS DE CICLISMO     VÍDEOS    

La Vuelta ha terminado... (19 de septiembre de 2010)


Fuera tensiones, fuera nervios de la carrera... Sí a la alegría de un trabajo bien hecho, sí al disfrute, sí a una buena cena con los compis y todo el equipo unido... Rienda suelta a las emociones por lo vivido estos días y sobre todo ayer... tardaremos en olvidarlo...

Esto ha terminado y el balance es muy positivo. Como os había dicho, nunca pensé llegar hasta donde lo he hecho, tanto en el apartado personal como en el colectivo. Cuatro años para ver a un miembro de este equipo en el podium de la Castellana, en Madrid, una victoria en una de las etapas (un año más) y dejándonos ver prácticamente todos los días en la carretera.


Hoy, etapa con comienzo a las dos del mediodía... realmente un paseo para las felicitaciones, para las típicas fotos de turno y también para ir durante unos kilómetros en la punta del sillín. Aunque bueno, los equipos de los sprinters han luchado por la etapa y por si sonaba la campaña mi compi Rabuñal también se metió en una fuga. Vueltas a un circuito lleno de gente, ánimos a nuestro equipo, banderas de Galicia... una tarde espléndida en todos los sentidos...

Como anécdota de la jornada, en la neutralizada se me acercó todo el equipo Cofidis, me rodearon y como si estuvieran hablando por la emisora comenzaron a decir: "Serafín Martínez ataca a Moncoutie"... un gesto muy bonito, ya que además recibí el saludo y la felicitación del propio Moncoutie, ganador del maillot de la Montaña, por ser un duro contrincante en toda esta Vuelta. La verdad es que me emocioné...


Al terminar esta crónica bajaré a cenar. Será una cena muy especial, estarán nuestras familias, el equipo al completo... la alegría por lo conseguido estará presente. También será la despedida de algunos de mis compis. Han sido cuatro años preciosos y hoy acaba una etapa para alguno de ellos. No sé lo que durará esto, pero ahora mismo no hay prisa... mañana no tengo que poner el culotte o los dorsales a mi maillot... (Fotos: EFE / REUTERS)

11 comentarios:

Nunca he "sufrido" y vibrado tanto con vosotros como en esta Vuelta!! Y de paso habeís dado una lección a los llamados "grandes equipos". A disfrutar de este momento, que os habeís ganado a fuerza de lucha, entrega y humildad !!
Bikiños Sera !! ;)

Enhorabuena!!!!!!!!!!!!!!!!
Con vuestra lucha,entrega,pundonor....conseguisteis que fuera la mejor vuelta en muchos años y que Galicia y el resto de España se sintiera identificada con vosotros,os ganasteis el respeto de ciclistas,periodistas,aficionados..... y de un montón de gente que no estaba interesada en el ciclismo y acabó siguiendo vuestra gesta.
Espero que esto sirva para que el equipo siga,que os lo mereceis.
Muchas gracias y ahora a disfrutar de la excelente vuelta que os marcasteis.

El entregarte como lo hiciste te hace ser nuestro campeón y no solo de la montaña.

Gracias por dejarnos disfrutar de tus dias con este blog.
Un abrazo CAMPEÓN,sientete orgulloso por que nosotros ya lo estamos de ti

Bueno crack,outra temporada máis que se acaba, e podes estar orgulloso do traballo realizado. Nesta Vuelta puxeste a todo o teu pobo e os que non son do teu pobo pendientes da TV.,todos os días alguen por a calle preguntaba das túas azañas, e había a xente que lle había que explicar que non era acabar ahí adiante todos os días. Pensaban que isto era tan fácil como para loitar por unha etapa todos os días. Pouco a pouco foste enganchando os teus paisanos a isto de dar pedales. Ahora vente para aquí que hai que facer a vendimia je,je,je... A descansar que o tes ven merecido. Un saudo.

Noraboa champion!!!! gran volta a vosa, dalle saludos a todo o equipo, que o fixo moi ben!!!

Os lo mereceis Sera. Cada vez que leo tus sensaciones de carrera me alegra saber que hay gente humilde en el pelotón.

Gente como tu merece estar en la primera división (Pro Tour).

Un saludo y enhorabuena.

Segundo año que disfruto de la vuelta y de tu blog. Esta vez ha sido todavía mas especial si cabe. Esto es un deporte de caballeros, no hay duda, y lo del cofidis no hace mas que confirmarlo. La bola ha sido uno de los mejores momentos de ciclismo del año. Vuestras caras en el refugio, todo un poema. Menudo desgaste. Solo viendoos, se puede uno imaginar el sufrimiento y el trabajo que os ha costado. Bravo por todo el equipo. Sin vosotros nos hubieramos quedado sin ver a gran Eze subido al cajón.
Espero sinceramente que a ti y al resto del equipo os vaya muy bien la próxima temporada. Sea cual sea el futuro, siempre tendreis unos ojos buscandoos, porque todo deportista acaba mas pronto que tarde su carrera. Pero esto ya nadie os lo quita.
Un abrazo y espero seguirte leyendo, aunque sea con otro color de fondo.
Gracias.

Relatando no teu blog como no de David a Volta,poidemos imaxinarnos as sensacions que ten un ciclista durante unha grande.
Parabens para ti e para todo equipo e que o final
poida haber unha solución e poidamos seguir disfrutando das vosas sensacions

Sea aqui ou noutro lado estaremos sempre seguindote,iso nonho dudes noraboa e po ano que sea o que deus queira,para mellor claro.
E graciñas polos comentarios dasete ven a faceta de comentarista,nonlle iras sacar o posto a Perico D.

Po ano esperamos mais do mesmo,chao,Cesar e Laura.

Enhorabuena Serafin saludos desde Tui, fantastica vosa volta, estivemos pegados a tv e o sillon todalas tardes disfrutando cmo enanos. Mario

Machiño, qué emoción!! FAcía tempo que non o disfrutaba tanto, moitas grazas a todos, moitas felicidades, moitos éxitos e moitas máis veces. Mil apertas

Noraboa, e un pouco de sorte... que digo sorte, xustiza, no persoal e no colectivo, para o máis inmediato futuro... a rendibilidade en termos económicos da inversión en publicidade por parte da Xunta está fóra de toda dúbida, pero eles andan a buscar... non sei que! Tiran cartos por todos os lados e cando teñen algo tan importante para o deporte, para a imaxe de Galicia...como esta equipa de ciclismo, e como dixen, moi rendible, parece que desexan desfacerse dela, sen que se note demasiado, claro.
En fin, reiterar o noso agradecemento polo espectáculo que ofrecestes, e felicitarvos polo gran resultado colectivo obtido, sodes moi, moi grandes.
Saúde.

Deja tu comentario

 
COLABORADORES